Namen voor God
Een vermoeden, een geloven, een twijfel of een vertrouwen: allemaal hebben we zo onze eigen verhouding met de Ene Onnoembare. Meestal ervaren we onze band met God in alle bescheidenheid. Vaak ervaren we ook helemaal niets van God. En soms even… als het ons toevalt.. iets bijzonders.
Pogingen om dit met ons verstand te begrijpen of te vatten zijn vruchteloos. God valt buiten het gebied waar wij kennis over kunnen hebben, zo concludeerde de filosoof Kant.
Wel geeft God in de Bijbel zijn naam prijs als Mozes hem daar in de woestijn om vraagt. De naam die Mozes te horen krijgt is raadselachtig: ‘Ik zal er zijn vanwege dat ik er zal zijn’. Mysterieus, een soort omschrijving van Aanwezigheid, die er is. Voor ons. Voor mij. Een beweeglijke identiteit die voortgaat en aantrekt zoals brandende vlammen in een levend vuur.
Een lange stoet van mensen is minder – of meer – bewogen en geraakt door die Ene. Franciscus van Assisi schreef een lofzang op God, waarin hij hem eerst Heilig en Koning noemt. Vervolgens Drie en Één, het Goede, en vele andere omschrijvingen, maar liefst 33 in totaal. Als teken dat deze God eigenlijk alle namen past. Meer nog… dat ieder van ons haar/zijn eigen ervaring met de Aanwezige Ene God namen, titels en gevoelens mag geven. Persoonlijk zoals die ten diepste bij onszelf passen. Zelfs al zou die naam ‘afwezige’ heten.
Misschien word je je in een moment van stilte ook bewust van jouw eigen ervaring met God, en.. kun je daar ook een naam of omschrijving aan geven. Alleen bekend in jouw hart en bij die Ander.
Dat het zo mag zijn.
Kok Klever